Ik
ga hier echt niet weg als je dat maar weet!
Een boze moeder aan
het woord. Zij weet niet meer dat zij, in het dorp waar ze geboren is, al een
paar keer volledig de weg is kwijt geraakt, ook is ze vergeten dat je alleen
eten kunt koken als je het gas onder de pan aansteekt. Breien kan ze als de
beste maar waarom worden het geen truien net als vroeger???
Langzaamaan ga je
beseffen dat je vaker moet gaan inspringen.
Zeker als er een vorm van dementie bijkomt. Het vervelende
van deze aandoening is dat zij als een dief in de nacht het leven binnen sluipt,
om niet meer te verdwijnen. Een sluipende aandoening waar je geen grip op hebt.
En omdat je niet altijd bij jouw ouders aanwezig kunt zijn heb je het vaak in
een laat stadium pas in de gaten. In het begin denk je: Oh ze zijn vergeten
boodschappen te doen, later denk je: moeder zegt wel dat ze eten kookt maar is
dat wel zo?
Je doet wat je kunt
Je gaat er vaker heen, doet meer in de huishouding, regelt
warme maaltijden, brengt sleutels bij de buren, laat een alarmsysteem aanleggen
en opeens heb je twee huishoudens te organiseren. Dit houdt niemand lang vol.
Velen gaan zolang mogelijk door tot het echt niet meer. Je bent met een mooi
woord: Mantelzorger maar je voelt je moe en hebt het gevoel dat je overal
achteraan loopt. Iedereen is vol bewondering maar twee dagtaken combineren is
geen grapje.
Is extra hulp genoeg?
Zijn jouw ouders nog in staat om met extra hulp goed te
functioneren dan kun je ervoor kiezen om allerlei tijdrovende zaken uit te
besteden aan professionals. Je kunt immers niet alles weten en te kunnen. Zo
creëer je tijd en rust voor jezelf en wordt er toch goed voor de ouders
gezorgd. Je houdt de regie in eigen handen. Je hoeft niet alleen te denken aan
de huishoudelijke taken maar ook aan de administratieve- en praktische zaken.
Of loop je op je
laatste benen?
Vaak is een schaamtegevoel de reden om de verhuisbeslissing
voor je uit te duwen. Voel je schaamte zet dan, heel nuchter, de voors- en
tegens op een rijtje. Je zult zien dat je gedaan hebt wat je kon. Leg de lat en
ga er niet overheen. Hoe hoog deze lat ligt is voor iedereen anders. Vertrouw
op jezelf en laat je niet beïnvloeden door buitenstaanders want zij voelen de
druk niet.
Is de beslissing: Verhuizen genomen dan moet er naar een
nieuwe woning gezocht worden. Omdat de ouders meestal niet willen verhuizen
komt er van deze kant weinig tot geen
medewerking. Het is dus zaak om zelf, en als dit mogelijk is samen met de
familie, de mogelijkheden te onderzoeken.
Hoe pak ik dit aan?
Maak een afspraak met de huisarts voor een huisbezoek om de
situatie te beoordelen. Daarna kan de arts een advies uitbrengen over de te
volgen stappen.
Zorg via de huisarts en specialist voor een medische
indicatie. Bekijk de verschillende indicatie niveaus (www.ciz.nl) om te weten wat ze inhouden.
* Voor een mogelijke toekomstige verslechterende situatie kan
een hogere indicatie wenselijk zijn.
* Informeer bij vrienden, bekenden, de thuiszorg naar de
mogelijkheden in de omgeving.
* Vraag informatie op bij de mogelijke alternatieve
woonvormen. Let op de woningindelingen en extra mogelijkheden. In sommige
huizen moet een badkamer gedeeld worden.
* Ga eerst zelf eens kijken.
Proef de sfeer, laat je
rondleiden en vraag naar de wachtlijsten.
* Is er geduld en aandacht voor een opstandige bewoner?
* Heeft elke bewoner een eigen woonruimte, badkamer?
* Welke activiteiten worden er georganiseerd, worden er
kerkdiensten gehouden?
* En in het geval van een beginnende dementie kan het raadzaam
zijn om te kijken of de zorginstelling een speciale afdeling hiervoor heeft. Je
kunt dan een eventuele extra verhuizing voorkomen.
Laat alles rustig op je inwerken en bepaal de voors- en
tegens van elke locatie. Ook nu weer: vertrouw op je eigen gevoel. Ook water
uit een gouden kraan blijft kraanwater.
De tijd rijp?
Als je de tijd er voor rijp acht praat dan met de ouder(s)
en ga eens samen koffie drinken. Veel instellingen bieden zelfs de mogelijkheid
om een paar keer te komen mee-eten of om te komen logeren.
Uit liefde
Hou er rekening mee dat jij al meer vertrouwd bent geraakt
met het idee dan jouw ouder(s). Voor hen komt het idee meestal uit de “lucht”
vallen. Zij zullen de bekende hakken in het zand zetten. Maar als meerdere
instanties en deskundigen concluderen dat het zo niet langer kan omdat het niet
meer veilig is, dan wordt je gesterkt in de gedachte dat het echt niet langer
kan. Je zult uit liefde voor hen door moeten zetten, al zal dat niet zo voelen.
Veel succes en een hartelijke groet
Hinsje
7 oktober: Het is zover!
Hoe je het ook aanpakt, verhuizen gaat nooit vanzelf maar
met de GewoonGoedGeregeld checklijst van Cicero Consult zal het een prettige
ervaring zijn. Mocht je behoefte hebben aan een volledige verhuisplanning dan
kun je die aanvragen via www.ciceroconsult.nl.
Een GewoonGoedGeregelde verhuizing, wie wil dit niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten